HAYDİ GEL

Haydi gel elini ver bana,

Çıkalım seninle yeni bir hayata,

Gezelim kırları, görelim sevdamızı.

Hayat anlatsın bize kendi sırlarını.

Ben uyutayım seni omzumda bir masal yolculuğunda.

Periler yoldaş olsun bize,

Düş diyarlarımızda.

Sen sar beni kollarınla, uyut sıcak göğsünde,

Ben sıcacık sarınayım sana bir küçük kuş edasıyla.

Öyle birleşsin ki ellerimiz,

Bir daha hiç ayrılmasın,

Öyle tutuşsun ki yüreğimiz,

Bir daha hiç sönmesin,

Öyle büyütelim ki sevdamızı,

Ayrılık kalacak yer bulmasın.

Öyle sıkı sarılalım ki birbirimize,

Hep öyle  kalalım.                     

       
                Bedrettin DEMİRTAŞ

EN ÇOK ELLERİNİ SEVDİM

Ben en çok senin ellerini sevdim.

Yumuşak, tatlı, şirin ellerini.

Elimi tutan ellerini,

Beni çağıran, bana uzanan ellerini.

Ben en çok senin ellerini sevdim.

Uzandım ellerine, tuttum, aldım,

Çektim kendime,

Aldım göğsümün tam ortasına,

Aldım  bırakmadım,

Ben en çok senin ellerini sevdim.

Sevdim seni ellerinden başlayarak,

Sevdim tüm yüreğini,

Sevdim  hiç vazgeçmedim.

             Bedrettin DEMİRTAŞ

SENSİZİM

İçimi sardı bir hüzün,

Akşamdan değil,

Bahardan hiç değil.

Dünya dar geldi bir an bana,

Fayda etmedi geçen anlar,

Durdu yüreğimin saati.

Durdu  kaldı öylece,

Geçmedi.

İnsanlar geçerken yanımdan,

Arabalar geçerken yolda,

Dakikalar, saatler geçerken;

Yüreğim durdu, geçmedi.

Bir sensizlik sardı beni,

Kapladı tüm benliğimi,

Yalnız mıydım yoksa?

Tek başıma mı kalmıştım,

Bu insan denizinde?

Hayır,

Hayır, değil!

Ben yalnız değilim,

SENSİZİM.

Bedrettin DEMİRTAŞ

KIRILDI

Bugün bir kalbi kırdım.

Kırdım birdenbire,

Çat diye .

Sonradan üzüleceğimi bile bile,

‘’Neden, nasıl yaptım?’’

Diyeceğimi bile bile kırdım.

Bir çiçeği kırar gibi orta yerinden,

Bir dalı,

Bir fidancığı kırar gibi işte,

Kırdım ve gittim,

Arkama bile bakmadan.

O an gördüm bir çift göz kaldı geride,

Suskun,

Yıkık,

Üzgün,

Kaldı yüreğimin tam ortasında,

Kaldı, kaldı…

        Bedrettin DEMİRTAŞ

HEP KALAN

İşte bak bir gün daha,

Yarın bir gün daha,

Sonra,

Yine bir gün daha.

Nerede, ne zaman, nasıl?

Geçer, hep geçer,

Akar, hep akar zaman.

Ben neredeyim?

Zamanın neresindeyim?

Olmalı mıyım bir yerinde,

Olamamalı mıyım?

Ya da anlamı yok mu bunların hiçbirinin?

Ya da olmak zorunda mı bir anlamı?

Olmalı mı, olmamalı mı?

Zaman içinde mi kafamızın?

Var mı?

Yok mu?

Yok mu?

Var mı?

Çok mu önemli?

Bilemedim.

Durdum öylece.

Zaman aktı, ben durdum.

Ben durdum, zaman aktı.

Seni düşündüm.

Hep düşündüğümü anladım.

Akar zaman, geçer zaman.

Sen hep aynı yerde.

Hep aynı yerde.

Aklımda, düşümde.

Akar zaman, geçer zaman.

Sen,

Hep aklımda, düşümde,

Geçmezsin, gitmezsin.

             Bedrettin DEMİRTAŞ

SENİ ANLAMAK

Seni anlamak kaybolmaktır içinde,

Kendimi yeniden sende bulmaktır.

Ben sende gördüm, tanıdım benliğimi, yüreğimi.

O kadar sensiz kalmışım ki bu dünyada,

Sana her bakışımda bunu anlıyorum,

Sana ve yaşama dair ne varsa.

Seni anlamak sevdayı anlamaktır.

Kaybolmuş düşlerimin yeniden dirilişidir,

Yeniden doğmaktır

Gözlerinde, ellerinde, dizlerinde.

Yaşamaktır kollarında, göğsünde, yüreğinde.

Seni anlamak,

Yeni bir dünya kurmaktır seninle,

İkimizin dünyasını;

Sessiz, derin, sana ve bana ait,

İkimizin yani,

Sadece ikimizin.

Seni anlamak kıyamamaktır dokunmaya,

İncinir diye sana.

Senden bir an bile uzak olamamaktır.

Seni anlamak, 
Seninle başlayıp seninle bitmektir.

Seni anlamak,

Sadakati anlamaktır;  verebilmektir sana bütün bir ömrümü.

Sen sevdiğim!

Seni anladığım zaman, anladım ki;

Anladım ki,

Yürek sensiz çarpmıyor,

Hep sana doğru atıyor,

Ve diyor ki bana:

‘’Onu sevmeyi bıraktığın gün, bu kalp artık çarpmasın,

Sadakatini yitirdiğin gün toprak olsun gözlerin.

Onun gözlerinden yaş akıtırsan, iki damla yaş,

Yüreğin hep ağlasın.

Eğer bir gün öleceksen sadece onun kollarında ölmelisin,

Sadece onun kollarında,

Mutlu ve huzurlu,

Onun kollarında.

                             Bedrettin DEMİRTAŞ

SENİ DÜŞÜNMEK

Seni düşünmek hoş bir şey,

Tatlı hayaller kadar güzel,

İmkansızı istemek gibi heyecanlı,

Bir kuş kadar özgür olmaktır.

Seni düşünmek güzel şey,

Birden karşılaşmak seninle sokakta,

Yolumun çıkıvermesi aniden evine,

Otobüste, dolmuşta yanında olmak gibi

Sürpriz dolu, mutlu, heyecanlı.

Seni düşünmek güzel şey,

Aniden başını yaslaman omzuma,

Elimden tutup çekip götürmen,

Beni bir köşe başına.

Bir durakta,

Kulağıma fısıldaman sihirli sözcükleri.

Kollarını açıp,

Beni sımsıkı sarman kadar güzel.

Seni düşünmek güzel şey.

Barış dolu dünya düşünmek gibi,

Her sevgilinin dönmesi yuvaya,

Eve ekmek götürmesi herkesin,

Ellerinde uçurtmalarla koşması çocukların,

Tatlı bir öpüşle başlaması gibi her günün,

Seni düşünmek çok güzel bir şey,

Seni düşünmek hep yuvaya dönmek gibi bir şey.

                 Bedrettin DEMİRTAŞ

SENİ KONUŞMAK

Seni konuşmak güzel şey,

Konuşulurken elbiseler,

Yeni alınan bir telefon,

Bir araba, bir koltuk takımı konuşulurken

Seni konuşmak güzel şey.

Kazanan konuşulurken maçlarda,

Konuşulurken filmler,

Savaşlar, acılar,yitip gidenler,

Konuşulurken kimin daha güzel olduğu,

Seni konuşmak güzel şey.

Keşfedilen yeni bir tür,

Uçan arabaların gelişi konuşulurken,

Konuşulurken kimin daha zengin,

Daha güçlü ya da güçsüz olduğu,

Kimin daha çok izlendiği konuşulurken,

Seni konuşmak güzel şey.

Ben seni konuşurum,

Yalnız ikimiz varmış gibi,

Bırak kim neyi konuşursa konuşsun

Biz birbirimizi konuşalım.

           Bedrettin DEMİRTAŞ

SENİ SEVMEK

Seni sevmek güzel şey

Dönerken kış bahara
Açarken kırda çiçekler
Islandığında ayaklarım
Yağmurlar içinde seni sevmek

Seni sevmek güzel şey

Pencerede beklerken güneş
Seni ararken ellerim
Hazırlarken kahvaltıyı
Sıcak ekmek kokusu yayıldığında
Sabahın içinde seni sevmek

Seni sevmek güzle şey,
Saatler geçmezken
Bakınırken çevreye
Masada çekmecede beyaz kağıtta,
Günün ortasında seni sevmek

Seni sevmek güzel şey
Yolda aramak seni
Geçen yüzlerde
Hep fazladan almak ekmeği
Kızıllığı yayıldığında  güneşin
Ilık akşamlarda  seni sevmek

Seni sevmek güzel şey
İki kişilik hazırlamak çayı
Bir sandalye daha getirmek
Hep çift yastık koymak yatağa
Gecenin yarısında seni sevmek

                         Bedrettin DEMİRTAŞ

SENİNLE BAŞLAMAK

Gözlerimi açtığımda sabaha,

Aklıma düşüyorsun hemen.

Gözlerini görüyorum,

Yüzünü, ellerini;

Seninle başlıyor günüm,

Seninle sürüyor.

      Bedrettin DEMİRTAŞ

EN BÜYÜK SINAVIM

Sınavım var yarın

Kitabı açamadım bile,

Kaç kere gittim yanına

Yaklaştım, yaklaştım, yaklaştım,

Elim uzanmadı, açamadım.

Sınav kaydı ellerimden,

Zaman aktı gitti.

Seni düşündüm,

Topladım cesaretimi,

Vardım onun yanına,

Açtım,
Çevirdim yaprakları birer birer,

Sen düştüm aklıma, çıkmadın.
Kalemi defteri hazırladım,

Sen vardın aklımda çıkmadın.

Seni okudum, seni anladım, seni yazdım,

Fark ettiğimde çok geçti.

Anladım ki

En büyük sınavım sensin.

             Bedrettin DEMİRTAŞ

KAPLUMBAĞALAR DA UÇAR

DUA

Seni düşünürüm yürürken, otururken, uzanırken,

İşte, evde, sokakta, yağmurda ıslanırken,

Seni düşünürüm.

Yürek umut olmuş seni söyler.

Seni arar gözler,

Seni okur dilim

Bir kitabın yapraklarında.

Bir şarkıda mırıldarım seni.

Nağmeler seni anlatır.

Bir hüzün sarar beni,

Sensizliğin hüznü.

Sende başlar sevda, sende biter.

Gece seninle güzel,

Hayalin görünür Ay’ın yüzünde.

Bir heyecan olursun bedenimde, seni düşündüğümde.

Ellerim seni arar, sesim seni anar

Bir dua olursun dilimde,
Bu kutsal gecede,

Yüce Rabbimden dilerim seni:

‘’KORUSUN’’ diye,

                           Bedrettin DEMİRTAŞ

SENİ GÖRMEYİNCE

"seni görmedikten sonra her gün benim için gece,
gecelerse parlak gün, rüyalar seni bana gösterince"
                

                        WİLLİAM SHAKESPEARE

MELANKOLİ

Sakın silmeyin, silmeyin boşuna
Ölümsüz aşkların gözyaşlarını!
Silinmiş, ölgün gözlerle bakınca
Öylesine boş, anlamsızdır dünya.
Dokunmayın, ah! Silmeyin boşuna
Umutsuz aşkların gözyaşlarını!

   
                  J.W. GOETHE

YOLLARDA

Yine yollardayım bitmeyen yolculuklar

Beni böyle vefasız sanma

Sensiz çıkar mıyım hiç

Her yol beni sana getirir aslında

Özleminin yolculuğu bu

Hüzünlü garip biraz serseri

Ama

Sensiz değil

Seni görüyorum

Seni yürüyorum

Seni bakıyorum

Sen gördüğüm pencerede

Dokunduğum çiçekte

Dinlediğim şarkıdasın

Ayaklarımı ıslatan nehir

Gökte sallanan uçurtma

Meyveye dönmüş ağaç

Bebeğin ağzındaki süt

Aldığım nefessin

Yavrusunu yitirmiş kuş

Yağmursuz toprak

Aysız gece

Rengini yitirmiş şehir

Sensizliği anlatır

Gelmiyorum sanma

Hep yanındayım oysa

Seni yaşıyorum

Seni taşıyorum

Gökteki bulutta

Sabah doğan güneşte

Yastığının yanında

Dokunduğun teninde

İşte bak yanındayım

Pencereni aç

Kapıyı arala

Bir ekmeği böl kahvaltıda

Elini tut ve bak

Bak

İşte göreceksin

Bir yol uzanır derinden

İşte o an

Biz ordayız

Beraberiz

Bak işte

Gözlerinde ellerinde yüreğindeyim.

                             Bedrettin DEMİRTAŞ

MONA ROZA

Mona Roza, siyah güller, ak güller
Geyvenin gülleri ve beyaz yatak
Kanadi kirik kus merhamet ister
Ah, senin yüzünden kana batacak
Mona Roza siyah güller, ak güller

Ulur aya karşı kirli çakallar
Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa
Mona Roza, bugün bende bir hal var
Yağmur iri iri düşer toprağa
Ulur aya karşı kirli çakallar

Açma pencereni perdeleri çek
Mona Roza seni görmemeliyim
Bir bakışın ölmem için yetecek
Anla Mona Roza, ben bir deliyim
Açma pencereni perdeleri çek..

                  

                       SEZAİ KARAKOÇ

UZAKTAN

uzaktan seviyorum seni
kokunu alamadan,
boynuna sarılamadan
yüzüne dokunamadan
sadece seviyorum

  

          CEMAL SÜREYA

SAAT, ZAMAN, KİŞİ

Saat çalar, zaman yürür,
Ben susarım, otururum;
Saat çalar, zaman yürür.
Geçen günler, aylar, yıllar
Ve yüzyıllar, ben dururum;
Geçer günler, aylar, yıllar…
Zaman kesin; bağışlamaz!
Bulur beni; ben ölürüm.
Zaman kesin; bağışlamaz.
Sarkaç gelir, sarkaç gider;
Yok m’olurum, var m’olurum?
Sarkaç gelir, sarkaç gider.
Tutsak, tutsak, tutsak, tutsak…
Her şey tutsak ve de ölüm;
Ve de ölüm, her şey tutsak.
Günler tutsak gecelere,
Ben de sana ey bir ömrüm,
Ben de sana ve boş yere.

AHMET MUHİP DIRANAS

Sen yoksun…
Boşuna yağıyor yağmur…
Birlikte ıslanmayacağız ki…
Boşuna bu nehir…
Çırpınıp pırpırlanması…
Kıyısında oturup göremeyeceğiz ki…
Uzar uzar gider…
Boşuna yorulur yollar…
Birlikte yürüyemeyeceğiz ki…
Özlemlerde ayrılıklar da boşuna
Öyle uzaklardayız…
Birlikte ağlayamayacağız ki
Seviyorum seni boşuna…
Boşuna yaşıyorum
Yaşamı bölüşemeyeceğiz ki…

                                  

                         AZİZ NESİN

BEKLE BENİ

Bekle beni, döneceğim
Bütün gücünle bekle.
Bekle, sarı yağmurlar
Hüzün getirdiğinde.
Bekle karda, tipide
Bekle bunaltırken sıcak
Bekle, kimseler beklemezken
Geçmişi unutarak
Bekle, uzak yerlerden
Mektup gelmez olduğunda,
Bekle, birlikte bekleyenler
Beklemekten usandığında.

Döneceğim, bekle beni
Ve iyilik dileme
Artık unutmak gerektiğini
Söyleyenlere,
Varsın oğlum ve anam
Yok olduğuma inansınlar,
Varsın yorulup beklemekten
Otursun ateşin başına dostlar
Rahmet diliyerek yitene
Bekle.

Bekle beni döneceğim
Tüm ölümlerin inadına.
Varsın beklemeyenler
Yorsun bunu şansa
Anlamayacak onlar
Nasıl ortasında ateşin
Kurtardı beni
Senin bekleyişin.
İkimiz bileceğiz sadece:
Başardın beklemeyi sen
Kimsenin bekleyemediğince.

           KONSTANTİN SİMONOV

BİR AYRILIŞ HİKAYESİ

Erkek kadına dedi ki:
– Seni seviyorum,
ama nasıl?
avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya,
çıldırasıya…
Erkek kadına dedi ki:
– Seni seviyorum,
ama nasıl?
kilometrelerce derin, kilometrelerce dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beş

yüz
yüzde hudutsuz kere yüz…
Kadın erkeğe dedi ki:
– Baktım
dudağımla, yüreğimle, kafamla;
severek, korkarak, eğilerek,
dudağına, yüreğine, kafana.
Şimdi ne söylüyorsam
karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana…
Ve artık
biliyorum:
Toprağın
Yüzü güneşli bir ana gibi
En son, en güzel çocuğunu emzirdiğini…

Fakat neyleyim
saçlarım dolanmış
ölmekte olanın parmaklarına
başımı kurtarmam kâbil
değil!
Sen
yürümelisin,
yeni doğan çocuğun
gözlerine bakarak…

Sen
yürümelisin,
beni bırakarak…

Kadın sustu.

SARILDILAR

Bir kitap düştü yere…
Kapandı bir pencere…

AYRILDILAR..

      NAZIM HİKMET

ŞARKILAR

“Ağladığını istemem ben ölürsem.
Beni en sevdiğin halimle hatırla.
Uzak bir yerde çalıştığımı düşün.
Hayatta olduğuma inan
Bir gün gelir kendiliğinden
Geçer bütün üzüntün
Her yeni gelen günü
Yeni bir ümitle beklemeli“

          

                       NECATİ CUMALI

KİBRİTÇİ KIZ

Canı cana katarken,

Vazgeçmedim gelmekten,

Kollarımı açtım hayata,

Umudu gördüm,

Bir kibrit alevinde, 

Bir an bile olsa.

Düşmez yere
Hüznüm,

Uçar gider üşüyen ellerimdeki

Soğuk,

Bir an bile olsa.

                             Bedrettin DEMİRTAŞ

ARKADAŞ

Bir kıvılcım düşer önce
Büyür yavaş yavaş
Bir bakarsın volkan olmuş
Yanmışsın arkadaş

Dolduramaz boşluğunu
Ne ana ne kardaş
Bu en güzel bu en sıcak
Duygudur arkadaş

Ortak olmak her sevince
Her derde kedere
Ve yürümek ömür boyu
Beraberce el ele

Olmayacak o ta içten
Gülen gözlerde yaş
Bir gun gelir ayrılsak da
Seninle arkadaş

     

        YILMAZ GÜNEY

 "biz büyüdük de kirlendi şimdi dünya...

sanki temiz kalcaktıya..."

       

              MURATHAN MUNGAN

SEN

Sen öylesine masumsun ki yüreğimde

Mısralar seni anlatamıyor, öylesine...

Ve o kadar içimdesin ki,

Dil seni çözemiyor,

Öylesine benimsin ki,

Yürek sensiz çarpmıyor.

         

                   CEMAL SÜREYA

KİM DEME

Kim o deme boşuna, benim ben.
ÖyIe bir ben ki geIen kapına,
baştan başa sen..
   

              ÖZDEMİR ASAF

UZAKTAN SEVMEK

uzaktan seviyorum seni
kokunu aIamadan,
boynuna sarıIamadan
yüzüne dokunamadan
sadece seviyorum
öyIe uzaktan seviyorum seni
eIini tutmadan
yüreğine dokunmadan
gözIerinde daIıp daIıp gitmeden
şu üç günIük sevdaIara inat
serserice değiI adam gibi seviyorum
öyIe uzaktan seviyorum seni
yanakIarına sızan iki damIa yaşını siImeden
en çıIgın kahkahaIarına ortak oImadan
en sevdiğin şarkıyı beraber mırıIdanmadan
öyIe uzaktan seviyorum seni
kırmadan
dökmeden
parçaIamadan
üzmeden
ağIatmadan uzaktan seviyorum
öyIe uzaktan seviyorum seni;
sana söyIemek istediğim her keIimeyi
diIimde parçaIayarak seviyorum
damIa damIa döküIürken keIimeIerim
masum beyaz bir kağıtta seviyorum

                               CEMAL SÜREYA

HEP SENDE DURUR

Herkes seni sen zanneder.
Senin sen oImadığını biIe biImeden,
Sen biIe..
Seni ben geçerken,
Derim ki,
Saati sordukIarında;
Onu ”O” geçiyordur.
Kimse anIam veremez.
Tamir ettirmedin gitti derIer şu saati.
Ettirmek istiyor musun demezIer.
Bir bozuk saattir yüreğim, hep sende durur.
Zamanı durdururum yüreğimde,
Sensiz geçtiği için,
Akrep yeIkovana küskündür.
Şu bozuk saat çaIışsa benim için öIümdür.
BiI ki akrep yeIkovanı geçerse,
Atan bu yüreğim durur.
Bırak bozuk kaIsın, hiç değiIse;
Bir bozuk saattir yüreğim, hep sende durur.

                               TURGUT UYAR

ÖZLEDİĞİMİ

Yattın mı?
Yorgun musun?
Biraz kıpırdasan uyumadan önce?
BiIemesen
Nereye koyacağını eIIerini,
Biraz oynatsan biIekIerini
Düşünürken beni
Uyuyamadan önce?
BiIsen
NasıI özIediğimi eIIerini
BiIekIerini.

 ORUÇ AROBA