BEKLE BENİ

Bekle beni, döneceğim
Bütün gücünle bekle.
Bekle, sarı yağmurlar
Hüzün getirdiğinde.
Bekle karda, tipide
Bekle bunaltırken sıcak
Bekle, kimseler beklemezken
Geçmişi unutarak
Bekle, uzak yerlerden
Mektup gelmez olduğunda,
Bekle, birlikte bekleyenler
Beklemekten usandığında.

Döneceğim, bekle beni
Ve iyilik dileme
Artık unutmak gerektiğini
Söyleyenlere,
Varsın oğlum ve anam
Yok olduğuma inansınlar,
Varsın yorulup beklemekten
Otursun ateşin başına dostlar
Rahmet diliyerek yitene
Bekle.

Bekle beni döneceğim
Tüm ölümlerin inadına.
Varsın beklemeyenler
Yorsun bunu şansa
Anlamayacak onlar
Nasıl ortasında ateşin
Kurtardı beni
Senin bekleyişin.
İkimiz bileceğiz sadece:
Başardın beklemeyi sen
Kimsenin bekleyemediğince.

           KONSTANTİN SİMONOV