Kaç mevsim, kaç bahar geçti sayamadım,
Daha yeniymiş gibi tazedir hatıran.
Her gün batımında gelir sesin,
Yırtılır yer gök, bir amansız ok deler geçer beni,
Karanlık saklar akan yaşları, vurur ellerim duvarlara,
Sarsılır tüm bedenim.
Gece her çöktüğünde ölürüm ben,
Birer birer her
gece.
Soğuk bir sis olur ruhum,
Soğuk bir sis olur ruhum,
Çığlığın yankılanır kulaklarımda,
Dilsiz bırakır beni, çaresiz,
Tutulur ayaklarım, öylece kalakalırım,
Sesin alır götürür beni,
Ölüler diyarına,
Bir mezarlık olurum.
Ben her gece yavaş yavaş yok olurum.
Bedrettin DEMİRTAŞ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder