ÇAMUR

Çamur,

Bir garip dünyalı,

Kimsesiz ve sessiz.

Görürüz onu her  yağmurda ,

Suyun olduğu her yerde,

Sokakta, bahçede, tarlada.

Dünyada benzer her şey bir şeye ,

Çamur hiçbir şeye benzemez,

Vardır her şeyin biçimi ,

Çamurun yok,

Vardır her varlığın bir seveni,

Çamurun yoktur.

Herkes kaçar ondan,

O, kaçmaz kimseden ,

Çamur herkesi sever,

Gösterir kendini yanından, üzerinden geçen herkeste.

Çok yalnız olsa da,

Onu anlayan bilen olmasa da,

Arkadaşları da olur bazen,

Benim gibi,

Çocukluğum gibi.

Garip, kimsesiz çamurum,

Benim en iyi oyuncağım.

     Bedrettin DEMİRTAŞ