BAHAR GELİRKEN

Çözülürken topraktaki buzlar,

Birden heyecan sarar ortalığı.

Bir telaştır başlar bulutlarda,

köşe kapmaca oynarlar güneşle adeta.

Kırlarıysa hiç sormayın,

Yarışa çoktan başlamışlardır.

Her renk katılır bu maratona,

Arılar sinekler hakem olmuştur,

Uçup dururlar bir çiçekten diğerine.

Rüzgar mı?

Keyfi yerinde her zamanki gibi,

Üfleyip durur o canım tomurcuklara ılık nefesini.

Ya şehirler,

Şehirler ne durumda?

Bahar uğramış mıdır bir parktaki ağaca,

Bir yol kenarına, ya da pencere camına?

Ne kadar yalnız olsa da burada tomurcuklar,

Yitirmezler asla umutlarını gelecek günlerden,

Özlemler hep kent dışınadır,

Rüzgara bırakırken tüycüklerini,

Yanlarına çağırmazar kimseyi,

Bilirler ki gelecek  hürriyettir.

                        Bedrettin DEMİRTAŞ