FERYAT

Bu ne karanlık ya Rab her yer gece.

Rüyada mıyım yoksa gerçek mi?

Ya Rab ya uyandır beni bu derin karanlıktan,

Ya beni de götür hayalin ötesine.

Bir kere olsun bak bana,

Aç kollarını aç, yapayalnız bırakma beni.

Bu gözler böyle mi görecekti seni?

Bir derin mezar mı çağıracaktı bizi.

Kalk gidelim kalk karardı yer gök,

Durdu bak dünya her yer zelzele,

Korkuyorum artık soğuyor bedenim,

Uyan artık uyan sensiz kalamam ben!

Bu ne feryattır ya Rab arşa çıkar ses,

Kurtar beni karanlıktan kurtar,

Acılar iniltiler içinde bırakma beni.

Kurudum bak elimde gözyaşı kaldı.

Ya Rab düştüğüm yerde kalayım,

En güzel yerimdir onun yattığı mezar.

Kara  topraktır benim evim,

Sonsuz hayale yürüyeyim.

   Bedrettin DEMİRTAŞ