Resim
yapardım ben o ağlardı.
Titrerdi
elimdeki fırça vururken tuvale,
Başka
yöne giderdi çizgiler,
Gözyaşı
taneleri olurken renkler.
Resim
yapardım ben o ağlardı.
İnce
iniltiler duyulurdu kapının ardından,
Yaptığım
her resim dönüşürdü ona,
Bense kocaman
gözyaşına.
Resim
yapardım ben o ağlardı.
Kucaklaşma
olurdu bin yıllık hüzünle,
Ölüverir
hoyrat yanım,
Sade bir insan çıkardı ortaya.
Sade bir insan çıkardı ortaya.
Bedrettin DEMİRTAŞ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder