KALAN

           

            I

Göçüp gitti güzel insan,

Sessiz sedasız,

Şikayet bile etmeden,

Yağmurları incitmeden.

           II

Hep baktığımda çiçeklere,

Seni görürüm.

Dokunamam bile,

İncinirsin  diye.

         III

Kaldı bir yaralı keder,

Senden geriye.

Ellerim hep kanar,

Seni tutamadım diye

           IV

Zaman zulmün öbür adıdır.

Anısını yaşatır bende,

Seninle durdu düşlerim,

Bir mezar taşında.

Bedrettin DEMİRTAŞ