KENTİN KARANLIK YÜZÜ

Solgun kımıltıların başıbozuk melodileri,

Dolaşır beynimde bu kenti düşününce.

Siyah simsiyah ağzı köpürmüş

Alaca kurttur geceler.

Daracık loş sokaklarda belirir sevdiğimin silüeti,

Kuru avuçlarımda taşırım sis peçeli yazgıyı.

Fırtınaları hatırlatır durmadan,

Zincirlenmiş yaltaklıkla esir alışı düşlerimizi.

Gözlerimin önünde yitişi taze kır çiçeğimin,

İçine işlemiş kötücül tutkunun,

Üzerimize akışıdır yedi tepeli şehir.

Kurşun kurşun yağar  düşünceler,

Deniz derinliğidir boğucu sessizliği,

Elmas parıltısına büründürür hınzır,

Yaşamın dünyevi ihtiraslarını.

Kıyıma uğrar  iyilik güvercinleri,

Soğuk duvarlardaki suskunluktur titreşen.

Hep buruşuk gezer bu şehirde anılar,

Küflü mezardır avansı küstahlığın tezgahında.

Can pazarlarının ucuz kahramanı,

Kabadayılığının köpekleşmiş çehresinde,

Boynuna dolanacaktır zehirli sarmaşıklar!

Billur saf yüreklerin ayakları altında,

Gideceksin gözleri açık.

       Bedrettin DEMİRTAŞ