Hatırlar mısın beni hep balkonda bekleyişini,
İçim içime sığmazdı seni gördüğüm zaman.
Bu kente senin için gelirdim,
Sırtımda çantayla yaklaşırken sana,
Ne yorgunluk ne uykusuzluk ne de acılar kalırdı.
Sen yaşıyorsun diye severdim burayı,
Ne yapardım ki bir şehri sevdiğim yoksa içinde.
Sormazdı kimse nereden geldiğimi,
Sen bile sormazdın,
Alışmıştı herkes bir
anda ortalardan kaybolmama.
Bense sadece senin için gelirdim.
Sonradan beni vurdumduymaz bir çılgın, serseri,
Gönülçalan biri olarak gördüğünü biliyordum.
Umut veremezdim sana,
Hep korkardım bir gün dönememekten,
Söyleyemezdim.
Sen ne kadar kızsan da bana,
Ben sana hiç kızmazdım.
Gitmem gerekirdi,
Gömerdim senin hasretini kalbime düşerdim yollara.
Bedrettin DEMİRTAŞ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder