SADECE SEVDİM

İflas etmiş ömrün nafile çırpınışlarında,

Günahlarıma ortak aramam değildir sana sevdam.

İstemem çocuk küpesi kirazların mutluğunu,

Zamanın bildirisini okurum yüzüne,

Hayatı yaşayamayanlaradır  borçluluğum.

Korkmadım asla ürküntülerin diken diken kuşatmasından,

Yüreğimi taşlaştırmadım ruhsuz sevgilerin mandalında.

Belirsizliğin ölüsü hırpalasa da benliğimi çoğu zaman,

Sığınsam da ara sıra mutsuzluğun vicdanına,

Mahvolmuşların yaşamında da ararım kendimi.

Teslim olmam heveslerimize çelme takan,

Foyası dökülmüş pişmanlıklara.

Zaman akıp geçse de küçük kuş çaresizliğimde,

Kanat germiş sevdamızın büyüsüyle direnirim.

Sana asla sunamayacağımı bilirim,

Köşklerin masalsı çılgınlığını,

Verebilirim ancak büsbütün olarak kendimi.

Güllerini soldurmak değildir sevgim,

Sevilmeyi, sadece sevilmeyi vermektir,

Kokunu bile alamadan, dokunamadan, sarılamadan öylecedir.

Kirletmemem asla masum duyguları şehvetin kancasında,

Ölü kuşlar bırakamam pespembe düşlerinin ortasına.

Aşkımızı kanımla yıkarım erdemin büyülü ırmaklarında.

Gözlerinde görürüm güzel saf mutlu ölümümü,

Yüreğinin iç çekişinde sararım yaralarımı.

İyileşmek için yalvaran acılarım ödeşecektir zamanla,

Hasretinin acısı keşfettirirken bana sonsuz mutluluğu.

Daha da insanlaştırsa da  beni sevdana bağlılığım,

Boyun eğdirir döngünün kaçınılmazlığına,

Külü ateşe çevirmektir imtihanım.

Sonu gelmeyen mırıltılarda yaşarım seni,

Saklarım aşkını koynumda kehribar kokulu arzularla.

         Bedrettin DEMİRTAŞ