Islak,
her yerde sırılsıklam bir ıslaklık,
Yıkar
okşar gibi tenini, saçlarını tarar,
Yücelmiş
ruh sararken tüm bedeni,
Akıp
gider soğuk olan ne varsa.
Yasaklı
fısıltılar gezinir kulaklarında,
Bahçesinde
açmış çiçekleri koklatan.
Sırlı
buğu olur, usul usul şefkat bekler gözler,
Su
gibi haykırır, titrer büsbütün.
Gece
intihara çağırır kendini,
Çok
uzaklarda yenilse de acılar.
Uzun
yolculuklara dönüşür her dokunuş.
Duyulur
güllerin kırmızıya batmış iniltileri.
Sürgün
edilirken korkular,
Yorgun
maviye dönüşür gece.
Uzun
upuzun uzanıverir,
Sıcak
denizine dolarken sular,
Çırpına
çırpına yürür hayat.
Pencereden
odaya akmaktayken yıldızlar,
Yeşermeye
başlar yepyeni bir tomurcuk.
Bedrettin DEMİRTAŞ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder