YAĞMUR

Bulutlar sarınca göğü kaybolup gitti güneş,

Tane tane düşmekte damlalar  acelesi yokmuş gibi.

Başını kaldırıp baktı bulutlara yoldan geçen biri,

Balkona fırlayan kadın elbiseleri toplama telaşında,

Önce yollar ıslandı sonra kaldırımlar, pencereler,

Herkes hızlanma derdine girdi birden, nedir bu acelelik?

Yağıyor tane tane usul usul,

Sarıyor ağaçları mutluluk baştan aşağı,

Nasıl da canlanıverdi yapraklar birden hepsi parlak yeşil.

Hemen hüzün sarısı yüzümü çeviriyorum ağaçlardan,

Yürüyorum ıslak kaldırımda artmaya başlıyor şemsiyeler,

Yüzünü yağmura tutuyor bir çocuk kaçanlara inat.

Bense bırakmışım kendimi akan sular gibi yağmura,

Gözlerini arıyor gözlerim serin sular içinde geziniyor özlemlerim

Ellerini arıyor ellerim bulamıyor yalnız kalıyor ıssız.

Ellerimde biriktiriyorum taneleri

İçimde birikmiş kor ateşlere serpmek için.

Yağıyor yağmur ıslanıyorum yoksul bir çocuk gibi.

Bağlıyorum yüreğimi bulutlara, başka denizlerde kıyıya vurmak için.

   Bedrettin DEMİRTAŞ