10 Temmuz 2019 Çarşamba

SIRDAŞIM AĞAÇ



Bir ağaç topluluğu vardı evimizin hemen ötesinde,
Yaz geldi mi sığınağım olurdu,
Tırmanıverirdim izlemek için çevreyi,
En çok da düşevimdi orası,
Rüzgarda sallanan yapraklara bakarak,
Hep mutlu yaşamayı düşlerdim.
Birgün,
Motor sesleriyle uyandım,
Pencereye vardığımda,
Düşüşünü gördüm dostlarımın,
Koştum baktım hemen,
Yan yana uzanmış yatıyorlardı,
Ölü insanlar gibi.
Kamyon geldi yükleyip götürdüler,
Kurumaya başlayan yapraklar kalmıştı ellerimde,
Bir de ben kalmıştım ortada kızgın güneş altında.


Bedrettin DEMİRTAŞ

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

UYKU

Gece, uyku, düş ne güzel silinmiş gün, Gitmiş bu dünyaya ait olan ne varsa, Geceyi var etmenin vahşi bir tadı var ağzımda, İlerliy...